De derde Poëzieprijs van de stichting Eén en Ander gaat naar Rik Dereeper uit Kortrijk (België). Met zijn winnende gedicht, Madamke Kringloop, gaf Dereeper volgens de jury het best en meest herkenbaar invulling aan het thema van de prijs: niet iedereen kan de beste zijn.
Met Dereeper heeft de Poëzieprijs van de stichting Eén en Ander tot nu toe uitsluitend Vlaamse winnaars gehad. De twee eerdere winnaars waren Martin Carrette en Ludo Colman. De jury verheugt zich in het hoogste aantal Nederlandse deelnemers tot nu toe – twaalf – maar hoopt niettemin dat de Nederlandse dichters bij de volgende editie meer in beweging komen.
De jury van de Poëzieprijs reisde op 1 juli af naar Kortrijk om de winnaar daar zijn prijs uit te reiken: een geheel verzorgd weekeinde voor twee personen naar een plaats naar keuze binnen de Benelux ter waarde van 1000 euro.
Over het winnende gedicht van Rik Dereeper schreef de jury in haar rapport: ‘Madamke Kringloop overstijgt de verzuchting doordat de dichter deze ogenschijnlijke verliezer een nieuw leven gunt als winnaar in zijn gedicht. Door het gedicht is zij degene die blijft voortbestaan.’ Ook de gebruikte beeldtaal sprak de jury aan.
De jury vindt overigens dat alle drie gedichten die Dereeper inzond heel goed passen binnen het thema dat de prijs dit jaar meekreeg. In het bijzonder viel op het gedicht Gymjuf, waarin de schrijver een ontroerend en uiterst herkenbaar beeld neerzet voor al die kinderen die bij het kiezen van de teams altijd het langst op het bankje blijven zitten. Dat gedicht vormde ook de inspiratie voor de plek van de prijsuitreiking: de gymnastiekzaal van de Kortrijkse school Kinderland.
Een eervolle vermelding kende de jury toe aan ECDee uit Amsterdam voor haar gedicht Paradiso. De jury ‘was getroffen door haar beeld van winnaars en verliezers als zovele bochten van een bergwandeling; een mooie relativering van bovengenoemd onderscheid’.
Een tweede eervolle vermelding ging naar Rijswijker Timo Waarsenburg. De jury vond zijn pretgedichten voor kinderen van een uitgesproken kwaliteit en uiterst vermakelijk, maar dermate op zichzelf staand dat ze zich genoodzaakt zag de inzendingen van Waarsenburg buiten de reguliere competitie te beoordelen. Voor zijn gedicht Domme Olifant, over een olifant die zich verliest in plastische chirurgie, ontving Van Waarsenburg als aanmoediging een trofee met inscriptie, de ‘Dicht Door!’-trofee.
Madamke Kringloop
(door vrieskou omgekomen in haar geboortedorp Ten Boer)
Ze leek wel door een arme schepper geboetseerd
met samenraapsels, restjes mens die niemand wou.
In haar bomvolle trui en rok liep niets gesmeerd,
zelfs onderbloezen rafelden naar eindjes touw.
Geen schrik had zij een boerse pleefiguur te slaan
met kloeke billen, beide benen stevig scheef.
Haar voeten kwamen steeds op tien voor twee te staan,
zo tijdeloos doorheen het dorp was zij op dreef.
Oneindig cirkelend, het kerkplein weer voorbij,
de malle rondjes die ze om de toren trok -
krom potlood aan Gods passer. Strompelstomp werd zij.
Haar rondgang zag zo wankel zonder wandelstok.
Al brachten sneeuw en leeftijd haar uit evenwicht,
al blijft haar doodgevroren lijf voor eeuwig koud,
toch waggelt zij nog dapper door dit lang gedicht:
stappend leven dat plots stopt
maar nooit meer ophoudt.
Rik Dereeper
Artikelen uit Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws
Artikel uit het Kortrijks Handelsblad
Comments